Westkant

Cala en Blanes

Woensdag 29 juli.

De eerste vakantieweek is omgevlogen. Vandaag opnieuw zon, 33°C.
We willen de westkant bekijken, maar bewaren de stad Ciutadella voor een andere dag.
Na de rondweg, voorbij de grote stad, tanken we. De benzineprijs is hier € 1,36 p/ltr.
Dan naar Cala en Blanes. We belanden bij een terrein vol stenen. Maar hier staan ook mooie nieuwe woningen. De zee is erg blauw. Een enkele zeilboot vaart er. En twee vissers zijn aanwezig. Verder is het hier erg rustig. Geen strand aan deze kust, wel een behoorlijk steile rotswand.

Sa Caleta

Verder naar het zuiden komen we bij Sa Caleta. We zijn met een boog om Ciutadella heen gereden en langs Santandria.
In Sa Caleta parkeren we langs een straat en daarnaast zijn betonnen plateau's waar mensen liggen te zonnen. Verder omlaag over traptreden kun je het water in. Er is een inham naar zee en een smalle kloof. Jongelui springen hoog van de rotsen het water in. Ziet er gevaarlijk uit!

Cala Blanca

Door naar Cala Blanca. Een toeristisch oord dat ruim is opgezet. We eten toast met scrambled eggs en drinken tonic. We zitten er lekker in de schaduw, maar ja… je kunt hier niet de hele dag blijven.

Cap d'Artritx

De volgende stopplaats is bij een zwart-witte vuurtoren in Cap d'Artritx. Onder de vuurtoren is een restaurant. En dat is nou jammer! Want eten en drinken willen we niet meer.
Een stukje verder blijven we even staan en fotograferen de kust. We zijn hier op het uiterste zuidwestelijke punt van Menorca. Herman rijdt verder en stopt op een parkeerterrein in wat later blijkt Cala en Bosc te zijn.

Over een zandpad slenteren we een klein stukje langs de kust. Aan de overkant zien we een strand. De zee heeft verschillende tinten blauw. Het voorste gedeelte is erg rotsachtig. Ook rode rotsen zitten ertussen.
Een ritje maken is nog wel het beste om te doen. Buiten lopen in de zon is geen pretje.
Via enkele wegen komen we in het binnenland terecht. Sant Joan de Missa is te herkennen aan witte gebouwen. We weten dat deze wegen niet doorlopen tot de zuidkust maar we zien wel. Op borden staat aangegeven of je bij de drie stranden nog wel kunt parkeren. Eén is vol. Dan moeten we toch wel terug over de ene weg met muurtjes aan weerskanten. Enfin… deze hoek van het eiland kennen we nu ook een beetje.
Terug naar huis en verse melk en brood kopen.

We eten een pastamaaltijd bij Compostela, een groot restaurant dat achteraan ligt. Nog voorbij de receptie van ons complex. We krijgen een hele kleine portie, wel zelf gemaakt. De meeste gasten zitten aan de andere kant in dit restaurant en kijken uit over een zwart dak. Wij zijn aan de kant van de bushalte gaan zitten, iets minder gezellig misschien maar wel koeler.

verder